We mogen best wat meer beseffen dat bij een gewoon leven, gewone problemen horen, die je zelf of samen kunt oplossen. Onderstaande tekst heeft te maken met de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Onderaan het artikel wordt uitleg gegeven over deze wet.
Inwoners die beperkingen ervaren en zelf geen netwerk of onvoldoende middelen hebben, kunnen én mogen een beroep doen op de gemeente. Daar zijn de regelingen immers voor bedoeld. Maar als te veel mensen hier gebruik van willen maken, dan wordt die zorg en ondersteuning op den duur onbetaalbaar. Toch is dit geen oproep uit het oogpunt van bezuinigen. Het gaat vooral om de vraag: Is dit wat we met elkaar willen? Als gemeente willen we onze zorgen graag delen én zijn we benieuwd naar uw mening.
Eerst zelf verantwoordelijk
Een van de Wmo-consulenten geeft een inkijkje in haar dagelijks werk, waar de nodige dilemma’s bij komen kijken. “Ik voer elk gesprek in alle eerlijkheid en openheid, maar soms ben ik verbaasd over de verzoeken van mensen. Oudere welgestelde mensen die altijd de huishoudelijke hulp zelf betaald hebben en nu willen dat de gemeente die kosten op zich neemt. Of mensen die hun hele leven – van driewieler tot auto’s – hun eigen vervoer geregeld hebben, hun laatste auto verkopen en bij de gemeente aankloppen voor een scootmobiel. Of mensen die willen dat de gemeente hun verhuizing bekostigt. Het idee leeft dat de gemeente verantwoordelijk wordt voor je welzijn zodra je ouder of meer beperkt wordt. Dat is niet zo. Iedereen is in eerste instantie zelf verantwoordelijk, en in de laatste twintig jaar van je leven heb je nu eenmaal andere dingen nodig. In ons land geven jonge gezinnen vaak veel geld uit aan een baby-op-komst, maar bij kosten die samenhangen met het ouder worden, kijken veel mensen naar de gemeente. Onze voorzieningen zijn een vangnet bij problemen die je echt niet zelf kunt oplossen. We denken graag mee, maar de vraag is niet: Waar heb ik recht op, maar wat kan ik zelf doen? En natuurlijk helpen we als het echt nodig is!”
Zo kan het ook
Soms helpt het om even met iemand van gedachten te wisselen over wat u zelf kunt doen. Iemand die u een stapje verder helpt. De ouderenconsulenten van Onis Welzijn en de dorpsondersteuners kunnen met u kijken naar mogelijke oplossingen binnen uw netwerk en zijn goed op de hoogte van mogelijkheden die er zijn. Zij gaan met u in gesprek en helpen u eventueel verder. Zij zijn ook goed op de hoogte van allerlei activiteiten, zoals koffie-uurtjes voor buurtbewoners. Onis Welzijn heeft daarnaast een breed aanbod van oplossingen om langer zelfstandig thuis te kunnen blijven wonen. Denk bijvoorbeeld aan AutoMaatje voor vervoer, een maaltijdservice en personenalarmering. Of maatjes die bij u langskomen.
Er zijn echt mooie voorbeelden van mensen die zelf oplossingen zoeken, soms met een klein steuntje in de rug. Zoals een oudere meneer met dementie uit Heusden; de zorg voor hem valt zijn vrouw zwaar. Om haar te ontlasten gaan vrienden en familie voortaan met hem op pad op de duofiets die beschikbaar is gesteld voor onze inwoners om af en toe gebruik van te maken. Uiteindelijk is het fijn om zoiets met elkaar te regelen, met hulp van uw eigen netwerk. Uw eigen netwerk is veel belangrijker dan tijdelijke professionele hulp, met een hulpverlener bouwt u immers geen langdurige band op.
Meer informatie
De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) biedt ondersteuning aan inwoners die hulp of ondersteuning nodig hebben en dit niet zelf kunnen regelen. Het is een vangnet, waardoor je bijvoorbeeld langer zelfstandig thuis kan blijven wonen. Wilt u meer informatie? Kijk op www.sociaalteam-asten.nl, stuur een e-mail naar sociaalteam@asten.nl of bel naar tel. (0493) 671 234.